მიუხედავად იმისა, რომ კაქტუსი ხშირად არ საჭიროებს გადარგვას, ზოგ შემთხვევებში აუცილებელი ხდება. ეს საქმე კი არც იმდენად ადვილი გასაკეთებელია ცოდნის გარეშე. თუ თქვენ გაინტერესებთ კაქტუსის გადარგვის ყველაზე უსაფრთხო ხერხი, წაიკითხეთ ინსტრუქცია.
რა თქმა უნდა, უკვე იცით, რამდენად სასარგებლოა საცხობი სოდა თქვენი ჯანმრთელობისთვის, სილამაზისთვის და სახლის დასუფთავებისთვისაც კი.
ჯანჯაფილი არის მცენარე, რომელიც თანდათან უფრო პოპულარული ხდება მთელს მსოფლიოში. მას მრავალი საუკუნის განმავლობაში იყენებდნენ აზიაში, ჯანმრთელობისთვის სასარგებლო ეფექტების გამო. ამიტომაც, სულ უფრო მეტ ადამიანს სურს სახლში თავად მოიყვანოს ეს მცენარე, რომელიც საკმაოდ ძვირი ღირს.
კაქტუსი - საკმაოდ უპრეტენზიო მცენარეა, რომელიც თითქმის ყველა ოჯახში გვხვდება. მაგრამ ყველგან ისინი არ ხარობენ. იმისათვის, რომ მიაღწიოთ კაქტუსის აყვავებას, საჭიროა რამდენიმე მარტივი წესის დაცვა.
სახლის მცენარეების მოშენება ბევრი ჩვენგანის გატაცებას წარმოადგენს. ჩვენ მოგვწონს მათი მოვლა, გამრავლება, გაზრდა. სახლის მცენარეები, გარდა იმისა რომ სახლის დეკორის მნიშვნელოვანი შემადგენელი ნაწილია და სახლის დიზაინის გალამაზებას ემსახურება, ჟანგბადის წარმოების აუცილებელი საშუალებაა. მათ კი, ისევე, როგორც ნებისმიერ ნივთს მოვლა ესაჭიროება და ამ ინსტრუქციაში სწორედ სახლის მცენარეების მოვლის წესებზე გიამბობთ.
შესაძლოა ბევრს გააოცებს ეს ფაქტი, თუმცა მარწყვის მოყვანა არის შესაძლებელი აივანზე. მარწყვის გარდა ასევე შესაძლებელია მაყვლის, ხურტკმელის, მოცვის, მოცხარის დ სხვა მისნაირი მცენარეების გახარება ქალაქის პირობებში. თუმცა რეალური შედეგისთვის და რეზულტატისთვის დაიწყეთ მარწყვით, ხოლო იმპროვიზაციებს და ექსპერიმენტებს მას შემდეგ მიმართეთ როცა მარწყვთან დაკავშირებით მიაღწევთ წარმატებებს.
ბროკოლს ქართულად სატაცურა კომბოსტო ჰქვია. საკვებად გამოიყენება თავაკი, ნაზ ღეროზე მოთავსებული ყვავილოვანი კოკრების კონა. 8-20სმ დიამეტრის თავაკი შეიძლება იყოს მწვანე, მეწამული ან თეთრი ფერის. საადრეო ჯიშების თავაკები წვრილი და ფაშარია და ერთდროულად ხდება გვერდითი თავაკების წარმოქმნა. საგვიანო ჯიშებს მსხვილი, ცენტრალური თავაკი უვითარდება, რომლის მოჭრის შემდეგ სწრაფად იზრდება გვერდითი ყლორტები, რომლებიც მეორე მოსავალს იძლევა.
მუხის კასრში შენახულ ღვინოს განსაკუთრებული გემო და ხარისხობრივი თვისებები აქვს. მუხის კასრი მხოლოდ ჭურჭელი არ არის, იგი ღვინის დავარგებაშიც მონაწილეობს, აუმჯობესებს გემოს და აძლევს მეტ სიმტკიცეს. ამიტომ მუხის კასრს მართებულად უწოდებენ ტექნოლოგიურ ჭურჭელს. ადრე, ზოგიერთ ქვეყანაში, მუხის მასალის ნაკლებობის გამო, კასრს წაბლის, წიფლის, თუთის, აკაციის, ნაძვისა და სხვ. ჯიშის ხის მასალისგანაც ამზადებდნენ, მაგრამ ასეთი კასრი ხარისხით მუხისას ბევრად ჩამოუვარდება.
ცხვარი წყვილჩლიქოსანი მცოხნელი ცხოველების გვარი ძროხისებრთა ოჯახისა. კვების ნორმები ითვალისწინებს ცხოველთა უზრუნველყოფას ენერგიაზე, საზრდო და ბიოლოგიურად აქტიურ ნივთიერებებზე, რაც თავის მხრივ დამოკიდებულია ცხოველის ცოცხალ მასაზე, ნაკვებობაზე, პროდუქტიულობის დონეზე (მატყლის ნაპარსი, მერძეულობა, სპერმის ხარისხი და სხვა) და ფიზიოლოგიურ მდგომარეობასა და შენახვის ხერხებზე. კვების ნორმები გაანგარიშებულია საშუალო ნაკვებობის სრულასაკოვანი სასაქონლო ცხოველებისათვის, ხოლო სანაშენე და ელიტური ცხვრისათვის მას ადიდებენ 10-15%-ით. ცხვრის მატყლი 97-99%-ით შედგება ცილა კერატინისაგან, ამიტომ ის მომთხოვნია პროტეინზე. კარგად ითვისებს სინთეზურ აზოტოვან ნაერთებს, ამონიუმის მარილებს, გოგირდშემცველ ამინომჟავებს, მათ შორის გოგირდს.
თანამედროვე მერძეული ჯიშის ფურებს, შეუძლიათ ლაქტაციის პერიოდში 1000 კგ-ზე მეტი რძის ფორმირება და გამოყოფა ყოველ 100 კგ ცოცხალ მასაზე, ხოლო რეკორდისტ ფურებს ამავე ცოცხალ მასაზე უნარი შესწევთ გამოყონ 3000 და მეტი კილოგრამი რძე. ფური 6000 კგ მონაწველით (წლიურად) გამოყოფს თითქმის 15 ათას მჯ ენერგიას, 760 კგ-ზე მეტ მშრალ ნივთიერებას, მათ შორის 200-210 კგ ცილებს, 210-230 კგ რძის ცხიმს, 270-290 კგ ლაქტოზას, 35 კგ-ზე მეტ მინერალურ ნივთიერებებს.
ღორი ყველაფრის მჭამელი, მალმწიფადი, მრავალნაყოფიერი ცხოველია. ულუფის, ენერგიის და საზრდო ნივთიერებების გამოყენების ეფექტურობა განისაზღვრება ღორის ასაკის, ცოცხალი მასის, ფიზიოლოგიური მდგომარეობის და კვების ტიპის მიხედვით. ულუფის ენერგეტიკულ საზრდოობას მეღორეობაში აფასებენ მასში ენერგეტიკული საკვები ერთეულის, სამიმოცვლო ენერგიის მშრალი ნივთიერებების და უჯრედანის კონცენტრაციით 1 კგ მშრალ ნივთიერებაზე გაანგარიშებით.
გათბობის გარეშე სათბური მოსავალს წლის მხოლოდ მცირე, თბილ პედიოდში იძლევა. გათბობის საშუალებით კი შესაძლებელია სასურველი პროდუქციის მთელი წლის განმავლობაში მიღება. მცენარეების წარმატებული ზრდისათვის საჭიროა გარკვეული ტემპერატურული რეჟიმი. ბოსტნეულის მოყვანისას ჰაერის მინიმალური ტემპერატურა უნდა იყოს 18°С. ამის მიღწევა კი მხოლოდ გათბობის სისტემის დამონტაჟებითაა შესაძლებელი. დიდი პოპულარობით სარგებლობს წყლით გათბობის სისტემა.
შემოდგომასა და ზამთარში კარტოფილის ხარისხიანი შენახვა დამოკიდებულია სამ ძირითად ფაქტორზე; ტემპერატურულ რეჟიმზე, ჰაერის ტენიანობასა და ჟანგბადზე. ეს ფაქტორები უნდა კონტროლდებოდეს შენახვის მთელი პერიოდის განმავლობაში.
ფესვოვანი ნიახური - გემრიელი და ადამიანის ჯანმრთელობისათვის ძალიან სასარგებლო ბოსტნეულია. თუმცა ბევრს არ უყვარს მისი მოყვანა, რადგან საკამოდ რთულია. ამ ინსტრუქციაში კი იხილავთ მისი სწორად მოყვანის რამდენიმე ძირითად პრინციპს.
საქართველოს ნიადაგურ-კლიმატური პირობებიდან გამომდინარე სასოფლო სამეურნეო კულტურათა მოვლა-მოყვანა, მაღალი და ხარისხიანი მოსავლის მიღება და შენარჩუნება, მცენარეთა მავნე ორგანიზმებისაგან დაცვის და პესტიციდების გამოყენების გარეშე პრაქტიკულად შეუძლებელია. მოცემული ინსტრუქცია დაეხმარებათ სასოფლო - სამეურნეო კულტურათა მოვლით დაინტერესებულ ფერმერებს.
კვების ხასიათის მიხედვით არსებობენ მონოფაგი, ოლიგოფაგი და პოლიფაგი მავნებლები. [i]მონოფაგი[/i] ორგანიზმები მხოლოდ ერთი სახის მცენარით იკვებებიან. ასეთებია: ვაშლის ჩრჩილი, ლობიოს მემარცვლია, ბარდას მემარცვლია, ვაზის მეგალე ტკიპა და სხვ. [i]ოლიგოფაგები[/i] ორი ან რამდენიმე მცენარით იკვებებიან. ამ ჯგუფს ეკუთვნიან: თუთის ჭიჭინობელა, კომბოსტოს თეთრულა, ნესვის ბუზი, ვერცხლისფერი ტკიპა და სხვ. მავნებლების უმრავლესობა პოლიფაგია: ამერიკული თეთრი პეპელა, ოქროკუდა, არაფარდი პარკხვევია, იაპონური ცვილისებრი ცრუფარიანა, კალიფორნიის ფარიანა და სხვ. საერთოდ კი, მავნე მწერები შეიძლება ორ დიდ ჯგუფად დაიყოს: ნაირჭამია და სპეციალიზებული მავნებლები.
ხშირად, რომელიმე მავნე სახეობის სხვა ქვეყნიდან შემოჭრას, მოჰყვება ხოლმე მისი სრული აკლიმატიზაცია და კატასტროფული შედეგები. ამიტომ, საჭიროა მკაცრად იქნეს დაცული საკარანტინო წესები. არსებობს საშინაო და საგარეო კარანტინი. საშინაო საკარანტინოა ობიექტი, რომელიც რეგისტრირებულია მოცემულ ქვეყანაში, მაგრამ ის ჯერ კიდევ არაა გავრცელებული მის მთელ ტერიტორიაზე (შეზღუდულად გავრცელებული საკარანტინო სახეობა). ასეთია, მაგალითად, ამერიკული თეთრი პეპელა, თუთის ჭიჭინობელა, კოლორადოს ხოჭო, იაპონური ცვილისებრი ცრუფარიანი და სხვ.
თუ თქვენ გაინტერესებთ, როგორ შეინახოთ სწორად თაფლი და ფუტკრის მიერ დამზადებული სხვა პროდუქტები , მაშინ გაეცნით მოცემულ ინსტრუქციას. თაფლი, დინდგელი, ფუტკრის რძე, თქვენ ალბათ ბევრი გსმენიათ მათი მნიშვნელბისა და სასარგებლო თვისებების შესახებ.
უძველესი დროიდან საქართველო ცნობილია, როგორც მევენახეთა და მეღვინეთა ქვეყანა. საქართველოსათვის ვაზს განსაკუთრებული მნიშვნელობა აქვს. მიუხედავად მრავალი გადავლილი ქარტეხილისა, დღემდე მოაღწია ვაზის უნიკალურმა, ენდემურმა ჯიშებმა. სწორედ ამ ჯიშების გადარჩენა, გამრავლება და აღორძინება განაპირობებს დღეს-დღეობით მეღვინეობა-მევენახეობის განვითარებას. ვაზის მავნებლების განვითარების ბიოლოგიური თავისებურებათა მოკლე აღწერა და მათთან მრძოლის მეთოდები.
აგროტექნიკურ ღონისძიებებში იგულისხმება ყველა ის სამუშაო, რომ უნდა ჩატარდეს ამა-თუ იმ სასოფლო-სამეურნეო კულტურისა თუ სხვა მცენარეთა განვითარებისათვის: ნიადაგის დამუშავება, სარევლებისა და ნარჩენებისაგან ნაკვეთის გასუფთავება, თესვისა და რგვის ვადების, წესების დაცვა, მელიორაციულ ღონისძიებათა განხორციელება და სხვ. ბიოლოგიური ბრძოლა ნიშნავს მავნე ორგანიზმების რიცხოვნობის შემცირებას ისევ ცოცხალი ორგანიზმების გამოყენებით. პარაზიტი კი ცხოვრობს მასპინძლის სხეულში, ან სხეულზე, იკვებება მისი ქსოვილებით, მასპინძელი მეტნაკლები ხნის განმავლობაში ცოცხალი რჩება, მაგრამ თანდათან კარგავს სიცოცხლისუნარიანობას და ბოლოს იღუპება.