თქვენ არ ხართ ვალდებული, ყველას მოეწონოთ: როგორ გათავისუფლდეთ სხვისი აზრის ზეგავლენისგან და გახდეთ უფრო ბედნიერი
რატომ გვაშინებს სხვისი აზრი?
თავიდანვე ვეძებთ მიღებას – ბავშვობიდან ვსწავლობთ, რომ მიღება = უსაფრთხოება. ზრდასრულობაში კი ეს დამოკიდებულება გვზღუდავს.
შიში, რომ არასწორი ვართ – შეიძლება მივიღოთ გადაწყვეტილებები სხვების გემოვნების მიხედვით, მერე კი ვკითხოთ საკუთარ თავს: „რატომ ვცხოვრობ სხვისი არჩევნებით?“
დამოკიდებულება მოწონებაზე – სურვილი, ვიყოთ მოსაწონი, ხშირად გვაქცევს სხვის მოლოდინებზე მორგებულ ადამიანებად.
როგორ ამოვიცნოთ, რომ სხვის აზრზე ვართ დამოკიდებული?
- გადაწყვეტილებების მიღება სხვების დადასტურების გარეშე გვიჭირს
- მუდმივად ვფიქრობთ, რას იფიქრებენ ჩვენზე სხვები
- ცხოვრებისეულ არჩევნებს მშობლის ან გარემოცვის აზრზე ვაფუძნებთ
- გვიჭირს უარის თქმა — არ გვინდა, უხეშად გამოვჩნდეთ
- არ ვამბობთ საკუთარ აზრს, თუ ის ყველასგან განსხვავებულია
თუ ამ ჩამონათვალში საკუთარ თავს ამოიცნობთ, დროა, იმუშაოთ პიროვნულ საზღვრებზე.
როგორ გავთავისუფლდეთ სხვისი აზრის გავლენისგან?
გააცნობიერეთ, რომ ადამიანები განსხვავდებიან
სხვისი მოსაზრება არის მათი გამოცდილება, მათი შიშები და მათი შეზღუდვები — არა თქვენი.
კითხვა საკუთარ თავს:„რა ვიქნებოდი, რომ არ მეშინოდეს სხვისი შეფასების?“ – ამ კითხვაზე პასუხი ხშირად ავლენს თქვენს ნამდვილ სურვილებს.
განასხვავეთ კრიტიკის ტიპები
კონსტრუქციული კრიტიკა ზრდის. დამაზიანებელი — აჩენს ეჭვს საკუთარ თავში.
შეამცირეთ „სხვისი ხმაურის“ მიღება
შეზღუდეთ სოციალური ქსელები, არ წაიკითხოთ ნეგატიური კომენტარები, არ გაუზიაროთ მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებები ადამიანებს, რომლებიც გამუდმებით გაკრიტიკებენ.
ისწავლეთ თქვათ „არა“ ახსნა-განმარტების გარეშე
„არა“ — სრული წინადადებაა. ის არ საჭიროებს ბოდიშს.
შეახსენეთ საკუთარ თავს თქვენი უნიკალურობა
თქვენ ხართ უნიკალური და ღირებული. სხვისი აზრი ამას ვერ ცვლის.
როდის ღირს სხვისი მოსაზრების გათვალისწინება?
როდესაც საქმე ეხება ახლო ადამიანს, რომელსაც ენდობით — მეგობარს, პარტნიორს, სპეციალისტს. მაგრამ გახსოვდეთ: ეს მხოლოდ მოსაზრებაა, არა აუცილებლად მოქმედების გეგმა.
„სხვისი აზრი არ უნდა მართავდეს თქვენს ცხოვრებას. ნუ გაცვლით პირად თავისუფლებას სხვის მოწონებაზე“.