10 ჩვევა, რომლითაც საკუთარ თავს შეუმჩნევლად აუფასურებთ - როგორ გამოასწოროთ
ბოდიშობთ მაშინაც კი, როცა არაფერში ხართ დამნაშავე
ბოდიშს იხდით იმისთვის, რომ რამე გთხოვეს, რომ გრძნობები გაქვთ, რომ ვიღაცას დრო დაუთმეთ. ეს ქმნის შთაბეჭდილებას, თითქოს თავად თქვენი არსებობაც კი ხელშეშლას წარმოადგენს.
ცადეთ ასე: „მადლობა ყურადღებისთვის“, „გმადლობთ მხარდაჭერისთვის“ — ამ ფრაზებს სხვა ტონი აქვს და შიდა ღირსებას არ აკნინებს.
ვერ იღებთ კომპლიმენტს
კომპლიმენტი - აღიარებაა. თუ უარყოფით პასუხობთ — არა მხოლოდ საკუთარ თავს, არამედ მეორე ადამიანის სითბოსაც უგულებელყოფთ.
ღიმილით მიიღეთ თბილი სიტყვა — როგორც საჩუქარი. ეს არ არის ქედმაღლობა, ესაა საკუთარი ღირებულების აღიარება.
არ აფასებთ საკუთარ მიღწევებს
მხოლოდ გრანდიოზულ შედეგებს ითვლით „ნამდვილად წარმატებულად“, დანარჩენი კი თითქოს „ისე, ბუნებრივია“.
მაგრამ არა — ყველა ნაბიჯი მნიშვნელოვანია. თუნდაც გადაწყვეტილება, რომ ზიანის მომტან ურთიერთობას გაეცალეთ — ეს უკვე სიძლიერეა.
მუდმივად ეჭვი გეპარებათ საკუთარ თავში
ათჯერ რომ დაგიმტკიცონ თქვენი უნარები, ერთი შიში საკმარისია, რომ ყველაფერი გადაფაროს. ეს დამღლელია და სავალალო შედეგების მომტანი.
ცადეთ „დამაჯერებლობის დღიური“ — სადაც აღიწერთ ყველაფერს, რაც გამოგივიდათ. როცა ეჭვები დაგეუფლებათ, თავადვე გექნებათ მხარდაჭერა.
საკუთარ თავზე იღებთ ყველა პასუხისმგებლობას
დაბრალება, საკუთარ თავზე უპირობო წილების აღება — თითქოს ამბობთ: „მსოფლიო მხოლოდ მაშინ იმუშავებს, თუ მე დავზარალდები.“
ისწავლეთ პასუხისმგებლობის გამიჯვნა. რა არის თქვენი და რა — სხვისი არჩევანი? ეს არის თავისუფლებისკენ პირველი ნაბიჯი.
ეგუებით ნაკლებს, ვიდრე გსურთ
თუ სულ ამბობთ: „მეყოფა ესეც“, თქვენივე არაცნობიერი იწყებს იმაზე ფიქრს, რომ მეტი არც გეკუთვნით.
სურვილები — ახირება კი არა, ცხოვრების ენერგიის ინდიკატორია. ნება მიეცით თქვენს თავსაც მოინდომოს მეტი.
სხვის საჭიროებებს თქვენზე მაღლა აყენებთ
ზრუნავთ, ეხმარებით, თავგანწირვით აკეთებთ ყველაფერს — მაგრამ როცა საქმე თქვენზე მიდგება, ცარიელი რჩებით.
დაიწყეთ იქიდან, რომ დღეში ერთხელ მაინც საკუთარ თავს მოუსმინოთ. თუნდაც ჭიქა ჩაით, ხუთწუთიანი სიჩუმით ან მონოლოგით, რომელიც მხოლოდ თქვენ გესმით.
დახმარების თხოვნა არ შეგიძლიათ
ყველაფერს თვითონ უმკლავდებით — რადგან ასე „უნდა“, რადგან არ გინდათ, რომ სუსტად გამოჩნდეთ. მაგრამ გადაღლა სიძლიერე არ არის.
დახმარება არ ნიშნავს სისუსტეს. ეს ნიშნავს ნამდვილობას. და სწორედ ესაა პატივის მომტანი.
დასვენების დროს თავს დამნაშავედ გრძნობთ
არ ისვენებთ — „ზარმაცობთ“. არ კითხულობთ — „დროს კარგავთ“.
ეს აზროვნება კლავს აღდგენას. ნება დართეთ საკუთარ თავს, უბრალოდ იყოთ. პროგრესი სწორედ აქედან იწყება.
საკუთარ თავზე უარყოფითად ლაპარაკობთ
ყოველი სიტყვა, რომელსაც საკუთარ თავზე ამბობთ — თვითშეფასების შენობის აგურია.
თუ ამ შენობას აშენებთ სიტყვებით: „ულამაზო ვარ“, „უუნარო ვარ“, „არავის ვჭირდები“ — როგორი იქნება შედეგი?
შეცვალეთ ლექსიკა — და შეიცვლება აზროვნება. ხოლო აზროვნებასთან ერთად, შეიცვლება ცხოვრებაც.