7 ნიშანი იმისა, რომ შესაძლოა ძველი სული ხარ და ამ სამყაროში უკვე არაერთხელ გიცხოვრია
ბავშვობიდან გრძნობდი, რომ „ამ სამყაროდან“ არ ხარ
სხვა ბავშვები თამაშით იყვნენ გატაცებულნი, შენ კი მინდორს უმზერდი, ჩუმად უსმენდი დიდების საუბარს და გრძნობდი — შენში რაღაც სხვაგვარად მიდის. ეს არ იყო ამაღლება ან ჩაკეტილობა — ეს იყო შინაგანი შეგრძნება, რომ აქ ერთხელ უკვე ყოფილხარ.
ძველი სულები ხშირად გრძნობენ თავს დროში „გაჭედილებად“ — ყველაფერი ეცნობათ, თითქოს უკვე ჰქონდათ მსგავსი შეხვედრები, განცდები, დიალოგები.
გიზიდავს სიღრმე
საზოგადოებრივი საუბრები, ზედაპირული გართობები, ხმაური — გადაღლის მიზეზი ხდება. სამაგიეროდ შეგიძლია საათობით ილაპარაკო სიცოცხლის აზრზე, შიშებზე, სულზე.
ძველი სული ყოველთვის სიღრმეს ეძებს, ხედავს სიმართლეს იქ, სადაც სხვები მხოლოდ ფორმას ამჩნევენ. მათ არ აინტერესებთ თამაში — ისინი ცდილობენ იყო ნამდვილები, თუნდაც „უცნაურად“ გამოჩნდნენ სხვებისთვის.
სიბრძნე — შენი ბუნებრივი მდგომარეობაა
ხშირად გეუბნებიან: „შენს ასაკს არ შეეფერები“. შეგიძლია რჩევა მისცე ადამიანს, თითქოს რაღაც უკვე გამოცადე — ალბათ იმიტომ, რომ სინამდვილეში უკვე გამოცადე კიდეც.
საყვარელი გრძნობაა — როცა შენს სიტყვებს ადამიანები არა უბრალოდ ისმენენ, არამედ გრძნობენ.
ვერ ერგები სისტემურ ცხოვრებას
ძველი სულები ვერ იტანენ მექანიკურ სტრუქტურებს: მკაცრი ოფისები, კარიერული რბოლა, რეგულაციები, რომლებიც ცხოვრებას აზრს ართმევს.
შენ ეძებ წოდებას, და არა მხოლოდ სამუშაოს; შინაგან თანხმობას და არა აღიარებას.
ამ გზაზე მარტივი არ არის სიარული — მაგრამ ღრმაა, და სწორედ ამიტომ ფასეული.
უცნაურად გიზიდავს კონკრეტული კულტურა ან ეპოქა
ოდესმე გიგრძნია, რომ „არასწორ დროში“ დაიბადე? გიტაცებს ძველი მუსიკა, არქიტექტურა, სამოსი — ან ქვეყანა, სადაც არასდროს ყოფილხარ, მაგრამ გგონია რომ შიგნიდან იცნობ.
ასეთ მოულოდნელ ლტოლვებში ხშირად იკვეთება წარსული ცხოვრებების ძახილი, რომელიც ფრთხილად იჩენს თავს ინტერესების, გემოვნების ან უცნაური ნოსტალგიის სახით.
სხვების ტკივილს შენად გრძნობ
ძველი სულები ძალიან ემპათიურები არიან.სხვისი ტკივილი ისე ღრმად ეხებათ, თითქოს თავისას ეჯახებიან. იმიტომ, რომ ერთხელ — ან ბევრჯერ — თავადაც იქ იყვნენ.
ისინი არ განიკითხავენ — იგებენ. და მათი თანადგომა თბილია, შუქივით — ჩასახუტებელი.
იცი, რომ ყველაფერი დროებითია — და ეს გაძლევს სიმშვიდეს
როდესაც რაღაც ცუდი ხდება, შენ არ იშლები. შენ იცი: ესეც გაივლის. მზე გამოვა. ბნელი განშორდება.
ეს სიმშვიდე წიგნებიდან არ გაქვს — ეს არის სულიერი მეხსიერება. შენი სული უკვე გადალახავდა ბევრს — და ახლა სხვებისთვისაც გახდა ღია შუქის წყარო.