როგორ მოიქცეთ, თუ ადამიანის მიმართ მაშინვე კარგავთ ინტერესს, როგორც კი მისი თქვენდამი გრძნობის შესახებ გაიგებთ
შეჩვევის ტიპები
ჩვენ ვაყალიბებთ ურთიერთობას ადამიანებთან იმ გამოცდილებიდან გამომდინარე, რაც გვქონდა მშობლების ურთიერთობაში. მაგალითად, თქვენი დედა შეიძლება იყოს ზედმეტად დამცავი ან, პირიქით, ძალიან ცივი. შემდეგ ყალიბდება მიჯაჭვულობის არასაიმედო ტიპი და ინტიმურ ურთიერთობასთან დაკავშირებული პრობლემები შესაძლოა ზრდასრულ ასაკში წარმოიშვას.
ადამიანს სურს შეყვარება და ურთიერთობა, მაგრამ გრძნობს საფრთხეს. მაგალითად, მას ეშინია, რომ დაკარგოს ავტონომია ან ზედმეტი სიყვარულით "დაიხრჩოს", როგორც ეს იყო ბავშვობაში. ან, მისი აზრით, იმდენად ცუდიათვითონ, რომ სიყვარულის ღირსი არ არის. და თუ ის მოულოდნელად ვინმესთან ახლო ურთიერთობაში აღმოჩნდება, აუცილებლად ზიანს მიაყენებს პარტნიორს და დაშორდება მას.
არარეალური წარმოდგენა ურთიერთობების შესახებ
ადამიანს შეიძლება ჰქონდეს შეყვარების და ურთიერთობების საკუთარი ხედვა, რომელიც არ ემთხვევა რეალობას. მაგალითად, გეჩვენებათ, რომ პარტნიორთან ურთიერთობა ყოველთვის ადვილი და სახალისოა. მაგრამ როგორც კი რეალობის წინაშე აღმოჩნდები, "ვარდისფერი სათვალე" იმსხვრევა. რუტინა იმდენად ბანალურად ჩანს, რომ შეუძლებელია მასთან შეგუება, ამიტომ უფრო ადვილია წასვლა
უარყოფის შიში
ზოგიერთ ადამიანს იმდენად ეშინია, რომ პარტნიორმა მასზე უარი თქვას, რომ არაცნობიერად პროაქტიულები ხდებიან. ასეთ ადამიანებს უადვილდებათ ჯერ „არა“-ს თქმა, რათა არ შეექმნან შესაძლო წარუმატებლობა ურთიერთობაში.
პასუხისმგებლობის შიში
მას ასევე უწოდებენ ვალდებულების შიშს - როცა ადამიანს არ ესმის, როგორ განვითარდეს წყვილში. ეს ხდება იმ შემთხვევაში, თუ ბავშვობაში მშობლებს შორის როლები არ იყო ნათელი: გაუგებარია, რა პასუხისმგებლობა აიღო თითოეულმა პარტნიორმა. ბავშვი გაიზარდა გაურკვევლობაში და ზრდასრულ ასაკში სხვა გამოცდილების ნაკლებობის გამო, მან არ იცის როგორ ააწყოს ახალი ურთიერთობები - ძველი ურთიერთობის შემდეგ.
არასტაბილური თვითშეფასება
როდესაც არასტაბილური თვითშეფასების მქონე ადამიანი ეძებს ურთიერთგაგებას, მას ეშინია დაახლოების. თავში ფიქრი მიტრიალებს: „თუ ჩემი პარტნიორი უკეთ გამიცნობს, არ მოვეწონები და მიმატოვებს“. ამიტომ, მისთვის რთულია გახსნა, დაუცველობის გამოვლენა და სანდო ურთიერთობების დამყარება.
გაურკვევლობისკენ ლტოლვა
ზოგს უბრალოდ უყვარს მიღწევა, დაპყრობა და "ნადირობა". ისინი განიცდიან ძლიერ გრძნობებს ზუსტად გაურკვევლობის ეტაპზე. სიამოვნებით უმტკიცებენ სხვა ადამიანს, რომ მათ ყურადღება უნდა მიაქციონ. ზოგადად, ეს ადრენალინისადმი დამოკიდებულებას ჰგავს - ასეთ ადამიანებს მოსწონთ, როდესაც სხვისი გრძნობები ჯერ კიდევ უცნობია მათთვის.
როგორ შეგიძლიათ განასხვავოთ მავნე ქცევის ნიმუში უბრალო ურთიერთობის ნაკლებობისგან?
როგორც წესი, თქვენ წყვეტთ მოწონებას გარკვეული მიზეზის გამო. შეიძლება დაბნეული იყოთ რაიმე მოვლენის, პარტნიორის ქცევის, მისი მოქმედებების ან ემოციური მდგომარეობის გამო. ანუ, შეგიძლია ახსნა, რატომ არ გინდა ამ ადამიანთან ყოფნა.
მეორე შემთხვევა: შეგიყვარდა, მიიღე ურთიერთგაგება და პარტნიორი არ მოიქცა ცუდად. მაგრამ შენი გრძნობები მაინც გაქრა. და ეს ხდება ისევ და ისევ. ეს არის ქცევის პატერნი.
როგორ აირიდოთ ეს?
დაფიქრდით მიზეზებზე. დაუსვით საკუთარ თავს შეკითხვა: რატომ ხვდებით ისევ და ისევ ერთსა და იმავე სიტუაციაში? რატომ გინდათ ყოველთვის გაექცეთ ურთიერთობას? თუ გესმით, საიდან მოდის პრობლემა და რატომ ჩამოაყალიბეთ ეს აზროვნება, შეგიძლიათ ამ მიზეზზე იმუშაოთ.
შეცვალეთ თქვენი ტაქტიკა. სცადეთ ახალი ნიმუში. მაგალითად, თუ ადრე გარბოდით პირველივე ეჭვების შემდეგ, ამჯერად შეეცადეთ გაჩერდეთ და დააკვირდეთ თქვენს გრძნობებს. ზოგადად, შეეცადეთ თავი აარიდოთ თქვენს ჩვეულ ქცევას და მოძებნოთ ისეთი რამ, რაც უფრო მეტად მოგეწონებათ.
დაუკავშირდით სპეციალისტს. თუ ძნელია თქვენი ქცევის მიზეზების გაგება, ტაქტიკის შეცვლა არ მუშაობს და ამის გამო თავს ცუდად გრძნობთ, შეგიძლიათ მიმართოთ ფსიქოლოგს ან ფსიქოთერაპევტს. სპეციალისტი იპოვის პრობლემის ძირს და დაგეხმარებათ თქვენი პარამეტრების დალაგებაში.