როგორ დავძლიოთ ურთიერთობის შიში წარსულში მომხდარი მოვლენების შემდეგ
მშობლის დაუდევრობა
ასეთ სცენარს ადამიანი ბავშვობაში, ცხოვრების პირველ წლებში ხვდება. ცხოვრების პირველი წლები არის დრო, როდესაც ბავშვი სწავლობს რა წესებით "მუშაობს" სამყარო და როგორია ადამიანებს შორის ურთიერთობა. თუ მშობლები ყოველთვის რეაგირებენ ტირილზე ან შფოთვაზე, ბავშვს ესმის, რომ სამყარო უსაფრთხო ადგილია. საკმარისია საჭიროების გამოხატვა, ახლობლები კი შეეცდებიან დახმარებას. თუ მშობლები იგნორირებას უკეთებენ ბავშვს, არ რეაგირებენ მის საჭიროებებზე, ის სწავლობს, რომ სამყარო არ ზრუნავს მის საჭიროებებზე. მომდევნო რამდენიმე წელმა შეიძლება გააძლიეროს ეს დამოკიდებულება და დაარწმუნოს ისინი, რომ მთავარია საკუთარი შესაძლებლობების განვითარება და არა ადამიანებთან ურთიერთობის უნარი. სხვების დახმარებაზე დაყრდნობა მაინც უსარგებლოა.
საყვარელი ადამიანის დაკარგვა
ეს დანაკარგი ბავშვს განსაკუთრებით სიცოცხლის პირველ წლებში აწუხებს, მაგრამ უფროს ასაკშიც კი შეიძლება გაძნელდეს მისი შედეგებისგან თავის დაღწევა. ბავშვი წუხს და ვერ ხვდება, რატომ მოხდა უბედურება და რა უნდა გააკეთოს, რომ აღარ განმეორდეს. ყურადღებიანი ახლობლები დაეხმარებიან მას ამ კრიზისის გადალახვაში. მაგრამ ხშირად ხდება ისე, რომ მშობელს უჭირს ემოციებთან გამკლავება. მას არ შესწევს ძალა შვილს დაუჭიროს მხარი.
ღალატი წარსულ ურთიერთობებში
ასეთი დანაკარგები შეიძლება მოხდეს ნებისმიერ ასაკში. ადამიანს აქვს ურთიერთობა, რომელსაც ძალიან აფასებს. ჩნდება შეყვარებული, მასთან შეხვედრა სასიამოვნოა და ბედნიერებას ანიჭებს. პარტნიორები მთლიანად ენდობიან ერთმანეთს. შემდეგ ხდება ღალატი. პარტნიორი ატყუებს ან უბრალოდ ტოვებს. ის მოულოდნელად წყვეტს ურთიერთობას, არ აინტერესებს, რამდენად მტკივნეული იქნება დარტყმა მეორე ადამიანისთვის. შემდეგ მას უჭირს რომ სხვას ენდოს და ცდილობს აღარ იყოს გულწრფელი სხვებთან, რადგან ეს მხოლოდ ტკივილს და იმედგაცრუებას გამოიწვევს.